ششمین روز قطعی اینترنت و به دنبال روزنه‌ای برای خالی کردن خودم. از دیروز مریض بودم و الآن کمی به‌تر شدم. امروز Carol را برای بار دوم دیدم، بار اول کمی بعد از انتشار دیدمش. ساعت‌ها را با موسیقی و وب‌گردی می‌گذرانم، از آرشیو موزیک لپ‌تاپ‌ام و وب‌سایت‌های داخلی به‌دردبخور. انسان به همه‌چیز عادت می‌کند.
00.23 جمعه اول آذرماه 98.
"آبشوران" مجموعه ای است از ۱۲داستان کوتاه، روایتگر زندگی مردم تهیدست حاشیه ی شهر کرمانشاه. داستانها با وجود کوتاه بودن به خوبی نمایانگر قلم توانایی نویسنده اند. زنده یاد درویشیان با قلم تاثیرگذار خود در این کتاب کوچک داستانهایی آفریده که قلب خواننده را عمیقا به درد می آورند.
داستان کوتاه زیر نیز از این کتاب انتخاب شده است.
درویشیان از بزرگترین نامهای ادبیات معاصر ایران بود، کم بودند نویسندگانی که قابل قیاس او باشند.
درویشیان روز خوش در زندگیش ندید؛ پیش و پس از انقلاب به زندان رفت، از آنهایی بود که در هیچ حکومتی آرامش نداشتند.
اما او نوشت، نوشت تا بماند!
قصه گوی ستمدیدگان تا ابد در قلبهای ما جاودان خواهد ماند.
علی اشرف درویشیان در آرامش ابدی.
وبلاگنویسی را سالها پیش وقتی دوازده سال سن داشتم آغاز کردم، البته نه بصورت حرفه ای! در ابتدا مطالب مختلف را از دیگر وبلاگها کپی میکردم و انتشار می دادم، رفته رفته متنهایی که زاییده ی ذهنم بود نیز به جمع مطالبم اضافه شدند. همیشه به طنزنویسی علاقه داشتم، اما چون توانایی نوشتن طنز واقعی را در خود نمیبینم اغلب از طنزنویسی خودداری می کنم. اگر نوشته ای داشته باشم که مناسب بنظر برسد در این تارنما انتشار می دهم ، در کنار آن نیز خاطرات ، تجربیات روزانه و علاقمندیهایم را با شما عزیزان به اشتراک خواهم گذاشت.
مهرماه نود و شش.
